ေဆးဖက္၀င္တဲ့ ရွားပါးအပင္လိုဘဲ
ရွာေဖြရယူရန္ခက္ခဲလွပါတယ္။
လြတ္လပ္ျခင္းကိုတိုက္ယူလာေပးမယ့္
က်မ သားေလးရဲ့အေဖလည္း
ေ႔ရွတန္းထြက္ရင္းျပန္မလာေတာ့
စြန္႔လြတ္ျခင္းရဲ့ေနာက္လက္က်န္
အသက္တစ္ေခ်ာင္းကိုပါစေတးလိုက္ျပီး
လြတ္လပ္ျခင္းကိုမစြမ္းေပးနိုင္ခဲ့တဲ့
က်မခ်စ္တဲ့သားရဲ့အေဖဟာ
က်မတို႔သားအမိအတြက္
အေမြေကာင္းတစ္ခုေတာ့ခ်န္ထားခဲ့တယ္။
အဲတာက “ဓါး”မၾကီးတစ္လက္ပါဘဲ
က်မတို႔ရြာမိစၦာေတြေရာက္လာျပီး
မီးေလာင္တုိက္သြင္းခဲ့တုန္းက
အကာအကြယ္မေပးနိုင္ခဲ့ေပမယ့္။့
ေျပးလႊားေရွာင္ပုန္းခဲ့တဲဲ့လွ်ိဳေျမွာင္တလႊားမွာ
က်မရဲ့အားကိုးရာဓါးေကာင္းတစ္လက္ေပါ့
မျမင္နိုင္တဲ့လွ်ိဳေျမွာင္တစ္ဖက္ကမ္းက
ကံၾကမၼာရိုင္းေတြကိုသတိထားရင္း
သားေလးနဲ႔က်မ တစ္ႏွစ္စာဖူလံုေရးအတြက္
ေခါင္းေပါင္းကာ ထမိန္တိုတို၀တ္ျပီး
အင္အားေတြ စုစည္းလိုက္တယ္
ႏွဖူးျပင္မွယိုစိမ့္လာတဲ့ ေခြ်းစက္ေလးေတြနဲ႔အတူ
လႊဲခုုတ္္လိုက္ေသာ ဓါးခ်က္တိုင္းမွာ
အစီအရီလဲက်ျပိဳဆင္းသြားတဲ့
ပင္ၾကီးပင္ငယ္ကို လည္ျပန္ၾကည့္ရင္း
သက္ျပင္းကေလးတစ္ခ်က္ခ်ကာ
အႏြမ္းျပံဳးေလးတစ္ပြင့္ေျခြလိုက္တယ္
ငါတို႔ကရင္ေတြအဲေလာက္ညံ့မယ္မထင္ဘူး
မေ၀းေတာ့တဲ့ကာလတစ္ခုမွာ
လြတ္လပ္ျခင္းကိုေဆာင္ၾကဥ္းေပးလာလိမ့္မယ္။
စအဲအဲ(ႏွင္းခဲေျမ)Sep.18.2010
လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့စစ္ရဲ့ဒါဏ္ကိုခံစားေနၾကရတဲ့ ကရင့္အမ်ိဳးသၼီးရြာပုန္းရြာေရွာင္(IDP)မ်ားသို႔ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။
